Skip to main content

Wydawnictwo eBooki.com.pl specjalizuje się w składzie, opracowaniu technicznym oraz produkcji i wydawaniu publikacji elektronicznych - ebooków. Oferujemy również techniczne i logistyczne wsparcie (outsourcing) procesów wydawniczych dla różnych instytucji oraz osób prywatnych chcących wydawać publikacje pod własnym szyldem.

Kulistość czasu

Posted wt., 2023-10-24 19:33

Kulistość czasu Tomik poetycki Kulistość czasu, zawierający moje autorskie wiersze, eseje i fotografie, powstawał – podobnie jak poprzednie pozycje – podczas bliskich i dalszych podróży oraz w moim domu rodzinnym. Również w rodzinnej wsi Siepraw oraz w Krakowie, w którym się urodziłem i skończyłem studia, a także spędzam najwięcej swojego pozadomowego czasu. Oprócz sztuki bardzo ważną dla mnie rzeczą w życiu są podróże. Służą mi one przede wszystkim jako narzędzie tworzenia. (…)

Podróż rozgrywa się w trzech wymiarach przestrzeni świata: długości i szerokości geograficznej oraz wysokości nad (lub poniżej) poziomem morza. Istotny jest także czwarty wymiar – czas oraz piąty wymiar, czyli wymiar losu i jego kolei. Czasoprzestrzeń posiada sześć wymiarów rzeczywistości, przy czym trzy pierwsze dotyczą samej przestrzeni, a trzy następne czasu.

 

Jarosław nad Sanem w dobie autonomii galicyjskiej oczami Hieronima Zaleskiego i Żaby : miscellanea sienkiewiczowskie

Posted ndz., 2023-05-28 15:54

Jarosław nad Sanem w dobie autonomii galicyjskiej oczami Hieronima Zaleskiego i Żaby : miscellanea sienkiewiczowskie W oczach Żaby, autora wydanego w 1900 roku w Jarosławiu „Satyricona”, 19 – wieczne miasto garnizonowe austriackie Jarosław jest jak tygiel, w którym usiłują współżyć rozmaite nacje, w tym katolicy Polacy, którzy sto lat temu utracili Królestwo i Koronę oraz grekokatolicy Rusini, którzy nigdy jej nie mając, uzurpują sobie prawa do Galicji.

Henryk Sienkiewicz przemierzając pociągiem w latach 70 - tych XIX wieku Stany Zjednoczone, świeżo po wojnie domowej, pochylał się nad mogilnikami Indian, rdzennych mieszkańców prerii.

W listopadzie 1892 roku kończy parafrazę utworu Wincentego Pola „Pieśń o ziemi naszej”, pod pseudonimem Żaby komponując diariusz podróży koleją, od Jarosławia po okupowane przez Austrię polsko-rusińskie południowe Kresy, które przyciąga do siebie Rosja magnesem prawosławia.

W październiku 1893 roku pod pseudonimem Hieronima Zaleskiego wydaje w Jarosławiu poemat „Hanna”, pisany wartkim 8-mio zgłoskowcem opis rzezi tatarskich na Podolu; nad stepowymi mogilnikami składając hołd męczennikom, właścicielom wschodniego pogranicza Rzeczypospolitej, zjednoczonym we wspólnej obronie wiary i życia.

Osiągając niemożliwe

Posted czw., 2023-05-11 14:44

Osiągając niemożliweE-book zawierający poezję i fotografię artystyczną autorstwa Huberta Sudera o tematyce filozoficznej, psychologicznej, podróżniczej i krajobrazowej.
Zdecydowana większość utworów w niniejszej publikacji, podobnie jak w poprzednich, powstała podczas indywidualnych plenerów poetycko-fotograficznych. Poezja i fotografia stanowią – w cyklach, z których składają się te tomiki – jednolitą całość. Zdjęcia są ilustracjami wierszy, uzupełniają je – i na odwrót. Każdy taki plener składa się z dwóch części: pierwsza to spacer połączony z kontemplacją i zbieraniem pomysłów na wiersz, jak również wykonywaniem najróżniejszych fotografii, druga to pisanie, często w jakiejś fajnej kawiarni lub innym lokalu albo po prostu na dworze.

Jedność i podział władzy

Posted śr., 2022-01-12 22:47

Jedność i podział władzyOpracowanie jest poświęcone jednemu z kluczowych dla prawa politycznego zagadnień, jakim jest kwestia doktrynalnego jednoczenia bądź alternatywnego dla tego paradygmatu rozpraszania władzy. Jeśli zaakceptujemy znamienne przesłanie Carla Schmitta odnośnie do wtórności prawa państwowego względem poczynionych na teologiczno-prawnokanonicznym gruncie ustaleń, to dojdziemy do przekonania, że najpierw należy się przyjrzeć problemowi jedności względnie rozproszeniu władania na teistycznym szczeblu. Tamże mamy do czynienia z różnymi modelami, które są następnie aplikowane na terrestralnym poziomie, gdzie obserwujemy występowanie prawnopolitycznego monizmu, dualizmu, trializmu etc., co wynika zarówno z kreatywności rodzaju ludzkiego, jak i konfesyjno-cywilizacyjnych uwarunkowań. Szatkowanie rudymentarnie jednolitego modelu władania jest realizowane w wielu wariantach, w naszych czasach niejednokrotnie powielających lockowsko-monteskiuszowski dogmat konieczności instalowania wewnątrz aparatu władania instytucjonalnych zabezpieczeń, mających uniemożliwić absolutyzację ustroju. Tym niemniej nie jest możliwa konsekwentna, czy też radykalna aplikacja tego przesłania, gdyż zabieg taki doprowadziłby do anihilacji państwowości, niemogącej istnieć bez sporej dozy niepodważalnie skoncentrowanego władania.

Od estetyki do psychologii ewolucyjnej. Wokół Instynktu sztuki Denisa Duttona

Posted wt., 2021-12-28 22:01

Od estetyki do psychologii ewolucyjnej. Wokół Instynktu sztuki Denisa DuttonaWiele razy w swej historii, wliczając w to czasy obecne, sztuka przechodziła okresy szaleństwa. Patrzenie na to jest oczywiście zabawne, ale jako darwinista, jestem również zainteresowany cechami dzieł sztuki, które sprawią, że będzie się je chciało oglądać, słuchać i czytać za pięćset lat. To jest dla mnie ważne pytanie. Nawiasem mówiąc, myślę, że Warhol ma szansę, podobnie jak Jackson Pollock. Z drugiej strony, nie jestem pewien co do Schönberga, zwłaszcza jego muzyki atonalnej. Swego czasu Anton Webern sugerował, że pewnego dnia dojdziemy do takiego momentu, że listonosz w swym wyrafinowaniu będzie robił obchód, gwiżdżąc atonalne nie-melodie. Cudowna nadzieja dla modernizmu, ale myśl zupełnie nieprawdopodobna. Co jest takiego w melodii, że seria tonalna Schönberga nie całkiem kwalifikuje się w umysłach większości ludzi jako muzyka? To jest pytanie o podstawy ludzkiej psychologii muzycznej. I oczywiście jest to też pytanie o recepcję dwunastotonowej muzyki, przedstawianej zwykle, jak gdyby było to pytanie o kulturę, albo o opór wobec zmiany. Nie sądzę, że chodzi tu o kulturę. Nie tylko o nią.

Denis Dutton, Sztuka i rzeczywistość ludzka

Aleksander Gwagnin : kronika o państwie ruskim i kronika o ziemi tatarskiej

Posted pon., 2021-01-25 23:16

Aleksander Gwagnin : kronika o państwie ruskim i kronika o ziemi tatarskiejKronika Wielkiego Księstwa Moskiewskiego oraz Kronika o ziemi tatarskiej stanowią dwa fragmenty większego dzieła zatytułowanego: Kronika Sarmacjej Europskiej, w której się zamyka Królestwo Polskie ze wszystkiemi Państwy, Xięstwy y Prowincyami swemi, tudzież też Wielkie Xięstwo Litew:, Ruskie, Żmudzkie, Inflantskie, Moskiewskie i część Tatarów, przez Aleksandra Gwagnina z Werony, Hrabię Pałacu Laterańskiego, Rycerza pasowanego y Rotmistrza Jego K. M., pierwey roku 1578 po łacinie wydana. A teraz zaś z przyczynieniem tych królów, których w łacińskiej nie masz: Tudzież królestw i państw, insuł, ziem i prowincjej ku tej Sarmacjej przyległych, jako Grecjej, ziem Słowieńskich, Wołoskiej, Panoniej, Bohemiej, Germaniej, Daniej, Szwecjej, Gotiej, etc. Przez tegoż Authora z wielką pilnością rozdziałami na X Ksiąg króciuchno zebrana. A przez Marcina Paszkowskiego, za staraniem Authorowym z łacińskiego na polskie przełożona. W Krakowie, w Drukarniej Mikołąja Loba, Roku Pańskiego 1611.

X. Y. Z. : wiodący dziennikarz i polityczny korespondent warszawski z końca 19 w. : miscellanea sienkiewiczowskie

Posted wt., 2021-01-05 12:41

Historia dla Miłosza z IV klasyHenryk Sienkiewicz, Litwin z serca i pochodzenia, jakkolwiek był setki razy tłumaczony w dawnej stolicy Rosji, nie uzyskał żadnej gratyfikacji z tego tytułu, poza anonimowym wierszem z dnia 30 maja 1895 roku, na łamach petersburskiego „Kraju” (nr 20, s. 24): Dość ci i tego, nasz drogi warszawski współplemienniku — Że w „Ermitage’u” spijamy na cześć twą szklanic bez liku. Pisarz z zasady nie publikował dla polskiego tygodnika, redagowanego przez liberała, Erazma Piltza, który głównie zamieszczał przedruki jego utworów. 22 marca 1885 roku (nr 10, s. 4-6) uczynił jednak wyjątek, pod kryptonimem X. Y. Z. zabierając głos w obronie fundacji hrabiego Władysława Platera i pouczając zwaśnionych rodaków słowami autora „Ogniem i mieczem”: O pogłoskach się powiada: Pies bresze, wiatr niesie. 15 października 1887 roku decyduje się zostać tajnym korespondentem wychodzącego w Paryżu „Wolnego Polskiego Słowa”.

Historia dla Miłosza z IV klasy : myślenie historyczne dla najmłodszych

Posted pon., 2020-07-13 14:41

Historia dla Miłosza z IV klasyZestaw materiałów dydaktycznych do nauczania historii Polski w IV klasie szkoły podstawowej. Tom zawiera zestaw materiałów dydaktycznych do historii Polski dla IV klasy szkoły podstawowej. Zgodnie z podstawą programową nauczania historii, obowiązującą od 2018 r., jest to kurs propedeutyczny, oparty o wybitne postaci i kluczowe wydarzenia od chrztu Mieszka I do powstania NSZZ „Solidarność”. Wymagane prawem treści potraktowane zostały jako preteksty do zapoznania uczniów z warsztatem naukowym historyka: krytyczną analizą materiałów źródłowych, dostrzeganiem obecności historii w przestrzeni publicznej, ciągłości i zmiany, doniosłości historycznej, rozwijaniem myślenia przyczynowo-skutkowego, uwrażliwiania na etyczne aspekty historii i badań nad nią. Poszczególne lekcje pokazują, że historia nie jest bajką o przeszłości ani zamkniętym zbiorem wiedzy, lecz ciągłym przedmiotem badań i dyskusji, do których mogą się włączyć także uczniowie.

Gdy mój syn poszedł do IV klasy, w której właśnie zaczęła być wdrażana reforma edukacji, a jego nauczycielka skarżyła się na brak pomocy dydaktycznych, spróbowałam się zmierzyć z wprowadzaniem do wiedzy o przeszłości w taki sposób, w jaki chciałabym, aby uczestniczyły w tym moje dzieci, a który zarazem pozostawałby w zgodzie z obowiązującą podstawą programową. Zatem Historia dla Miłosza jest produktem przeniknięcia się życia prywatnego i zawodowego — mamy czwartoklasisty, zaprzyjaźnionej z nauczycielką historii, i wykładowczyni akademickiej, od ponad dwudziestu lat zajmującej się badaniami z zakresu dydaktyki historii oraz kształceniem przyszłych nauczycieli. Joanna Wojdon

Pomysł Joanny Wojdon jest świeży. Autorka traktuje uczniów poważnie: prezentuje odpowiednio dobrane materiały źródłowe, dzięki którym nauczyciele będą mogli — realizując nadal zapisy podstawy programowej — kształcić umiejętności historyczne, potrzebne uczniom w starszych klasach, a także, co może ważniejsze, w życiu codziennym. Materiały są odpowiednio dopasowane do wieku, można je z powodzeniem wykorzystać jako uzupełnienie materiału podręcznikowego. Pozwalają na prawdziwą edukację historyczną już najmłodszych uczniów historii. Jacek Staniszewski

Czytając o wieloetniczności

Posted pon., 2020-07-13 12:52

Czytając o wieloetniczności Tom przedstawia pomysły rozwiązań dydaktycznych, wdrażających uczniów szkół średnich do warsztatu naukowego historyka. Uczy „czytać jak historyk” w myśl koncepcji, którą opracował Sam Wineburg z Uniwersytetu Stanforda w USA. Uwzględnia nie tylko tradycyjne źródła pisane, lecz także materiał ikonograficzny, w tym miniatury średniowieczne, herby, fotografie, a także drzewa genealogiczne i mapy. Pokazuje, jak przejść od powierzchownego oglądu do dogłębnej krytycznej analizy, uwzględniającej pochodzenie materiału, jego kontekst historyczny i konfrontację z innymi przekazami. Opiera się na materiale dotyczącym kształtowania się społeczeństw wieloetnicznych w Europie XI-XXI wieku.

Autorka — Prof. Joanna Wojdon — umiejętnie i ze znawstwem korzysta z własnych umiejętności badawczych oraz wiedzy i doświadczenia z zakresu dydaktyki historii. W przystępny sposób odsłania tajemnice źródeł historycznych, prezentując odbiorcom nieoczywiste tropy historycznych badań nad wielokulturowością. Dzięki lekturze książki czytelnicy, wcielając się w rolę historycznych detektywów, mogą krok po kroku dociekać, jak odczytywać ślady pozostawione przez twórców tekstów, drzew genealogicznych, map, miniatur, fotografi i czy herbów. Dla ukazania, że historia to nie suchy zestaw dat, nazwisk i wydarzeń, a mieszanie się kultur nie zaczęło się wraz z XXI-wiecznymi procesami migracyjnymi, lektura tej pozycji wydaje się bezcenna. dr hab. Maciej Fic, prof. UŚ, prezes Górnośląskiego Towarzystwa Historycznego

Prof. Joanna Wojdon apeluje do uczniów „Sapere aude”, a do nauczycieli, aby odważyli się pozwolić myśleć swoim uczniom samodzielnie. To nie są proste scenariusze lekcji historii. To scenariusze, w których ważniejsze jest samo działanie — analiza — niż jej efekt. Wymagają od ucznia porównywania, wątpienia, szukania argumentów, formułowania odpowiedzi z uzasadnieniem swojego zdania. To inspirujący materiał dydaktyczny do wykorzystania przez nauczycieli w różnych miejscach procesu edukacji. Koncentruje się na materiale badawczym historyka, dostarcza narzędzi do anatomii najczęściej używanych przez historyka źródeł: źródeł pisanych (kronika, dokumenty sądowe), map, herbów, drzewa genealogicznego, źródeł ikonograficznych (rycina, portret, fotografia). Pod względem dydaktycznym propozycja Prof. Wojdon jest nowatorska i w każdym aspekcie pożądana. Autorka zestawia i konfrontuje źródła odległe czasowo i wykonane różnymi metodami, czasem te zestawienia są zaskakujące i zupełnie nieoczywiste, ale dzięki temu mają szansę zainteresować współczesnego ucznia. Jest coraz więcej materiałów dydaktycznych i egzaminacyjnych, które ćwiczą krytyczne myślenie, ale to pierwsza praca, która analizuje procedurę pracy, zostawia instruktaż, jak pracować. Ewa Piwnik, nauczyciel historii w X LO we Wrocławiu, egzaminator maturalny

Zabrali nam Polskę! Materiały źródłowe z lat 1942-1950 dotyczące losów polskich dzieci w Ugandzie (w świetle zasobów Instytutu Polskiego i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie)

Posted śr., 2019-07-03 21:37

Zabrali nam Polskę!Niniejsza publikacja zbiera, najczęściej po raz pierwszy, materiały i dokumenty (przekazy źródłowe i świadectwa zdarzeń) o jednej z wygranych przez nas bitew, choć nie militarnych, lecz nie mniej istotnych. Dotyczy ocalałych i co wydaje się szczególnie ważne przypomnianych tu także imiennie, poprzez autorskie opisy i fotografie – z górą sześciu tysięcy mieszkańców ugandyjskich osiedli Koja i Masindi – pochodzących głównie z Kresów Wschodnich, przede wszystkim kobiet i dzieci: uratowanych dzięki zapobiegliwości władz polskich, materialnej pomocy aliantów zachodnich oraz pracy setek osób wrażliwych na cierpienia ofiar najmniej w tej i w każdej wojnie winnych.