Skip to main content

Wydawnictwo eBooki.com.pl specjalizuje się w składzie, opracowaniu technicznym oraz produkcji i wydawaniu publikacji elektronicznych - ebooków. Oferujemy również techniczne i logistyczne wsparcie (outsourcing) procesów wydawniczych dla różnych instytucji oraz osób prywatnych chcących wydawać publikacje pod własnym szyldem.


Prawo własności intelektualnej w Królestwie Polskim (1815−1918). Wydanie drugie rozszerzone

Prawo własności intelektualnej w Królestwie Polskim (1815−1918). Wydanie drugie rozszerzoneMonografia dotyczy badań nad poszczególnymi dziedzinami prawa własności intelektualnej w Królestwie Polskim (1815-1918) czyli prawem autorskim, prawem wynalazczym, zwalczaniem nieuczciwej konkurencji i ochroną firmy. Ponadto w pracy przedstawiono zagadnienia związane z nauką i publicystyką prawniczą w sferze własności intelektualnej w Królestwie Polskim. Autor dowodzi, iż pomimo niekorzystnych uwarunkowań historycznych (zależność od Cesarstwa Rosyjskiego i jego nienowoczesnego ustawodawstwa), wszystkie dziedziny wchodzące w zakres własności intelektualnej rozwijały się w Królestwie Polskim, chociaż niejednolicie i z różną intensywnością. Przeprowadzone badania pozwoliły na przyporządkowanie poszczególnych dziedzin prawa własności intelektualnej w Królestwie Polskim do odpowiednich modeli teoretycznych występujących w prawodawstwach europejskich.

Hieronim Zaleski (Jeremi Zora) : jarosławski poeta : miscellanea sienkiewiczowskie

Hieronim Zaleski (Jeremi Zora) : jarosławski poeta : miscellanea sienkiewiczowskie Dramatopisarz używający pseudonimu Hieronim Zaleski, jest katolikiem, patriotą i społecznikiem, który porusza się w estetycznym, tematycznym i ontologicznym obszarze zainteresowań Henryka Sienkiewicza, dopełnia wielogatunkową twórczość Henryka Sienkiewicza, a zwłaszcza Sienkiewicza jako poety. Jego życie i działalność wypełniają chronologiczne luki w korespondencji noblisty, jak również w jego oficjalnej biografii. Jego spuścizna nie jest zwykłą imitacją, jest to literatura oryginalna i celowa, kreowana przez świadomego autora, który działał w harmonii z samym sobą i z własnymi wewnętrznymi wyborami. Jego tożsamość jest zbieżna psychologicznie z twórczym ego Henryka Sienkiewicza. Wydobyty ze starych zasobów polszczyzny czasownik żonąć, wprowadzenie do obiegu wycofanych dawno szóstaków, reanimowany przez Henryka Sienkiewicza wizerunek kobiety-niebianki i rezonans tych słów-kluczy u Hieronima Zaleskiego nie są przypadkowe. Werbalny tezaurus Sienkiewicza jest immanentnie wpisany w wyobraźnię twórczą Hieronima Zaleskiego.

Analiza proporcjonalności ograniczeń konstytucyjnych praw i wolności. Teoria i praktyka

Analiza proporcjonalności ograniczeń konstytucyjnych praw i wolności. Teoria i praktykaWspółczesny dyskurs o prawach człowieka dotyczy w istocie teorii i praktyki stosowania zasady proporcjonalności jako kryterium oceny dopuszczalności ograniczeń praw i wolności jednostki. Tytułowa analiza proporcjonalności to przede wszystkim proces rozumowania praktycznego, który pomaga sędziom rozstrzygać konflikty miedzy ochroną konstytucyjnych praw i wolności a innych konstytucyjnych wartości, ale jest to także element tworzący określoną kulturę uzasadnień sądowych. Książka zwraca uwagę przede wszystkim na legitymizującą funkcję analizy proporcjonalności jako uznanego standardu orzeczniczego, który wynika z przyjęcia określonej struktury praw, a z którego powinna wynikać określona struktura uzasadnień sądowych. Prezentowane rozważania na temat roli poszczególnych elementów analizy proporcjonalności zostały oparte na badaniach jakościowych i ilościowych orzecznictwa Trybunału Konstytucyjnego w Polsce. Rozważania te mają służyć odpowiedzi na pytanie o to, jak stworzyć silny sąd konstytucyjny, którego autorytet będzie działał hamująco na władzę wykonawczą i ustawodawczą, a jednocześnie zapewnić mu silną legitymację społeczną. Jedną z prób odpowiedzi na to pytanie jest wskazanie na ograniczającą rolę analizy proporcjonalności w strukturze uzasadnień wyroków sądowych.

Autonomia jednostki w międzynarodowym prawie biomedycznym

Autonomia jednostki w międzynarodowym prawie biomedycznymCelem monografii zatytułowanej „Autonomia jednostki w międzynarodowym prawie biomedycznym” jest prezentacja i analiza sytuacji prawnej pacjenta i lekarza w procesie podejmowania decyzji medycznych w perspektywie prawnomiędzynarodowej w związku z rozwojem biologii, biotechnologii i medycyny. Począwszy od wprowadzenia dekalogu zasad prowadzenia badań biomedycznych z udziałem człowieka w formie Kodeksu norymberskiego z 1947 r., z jego naczelną zasadą szacunku dla autonomii pacjenta wyrażoną w formule dobrowolnej i świadomej zgody na udział w eksperymencie, międzynarodowe prawo biomedyczne stale i konsekwentnie rozwija się jako wyspecjalizowana gałąź prawa międzynarodowego. Ważnym podmiotem tego prawa są zarówno pacjenci jak i lekarze. Obok państw i organizacji międzynarodowych, które tworzą i egzekwują normy prawa biomedycznego, to oni są adresatami praw i obowiązków. Centralną zasadą, wokół której formuje się międzynarodowe prawo biomedyczne jest autonomia jednostki. Opiera się ona na godności i wolności każdego człowieka. W medycznym kontekście jest niezwykle istotna, ponieważ umożliwia obu stronom relacji lekarz-pacjent realizację ważnych dla nich wartości. Ze strony lekarza jest to głównie wiedza i doświadczenie zawodowe wraz z nakazem służenia życiu i zdrowiu ludzkiemu jako najwyższe wartości w medycynie i wykonywanej profesji. Dla pacjenta, z kolei, istotą autonomii jest możliwość samodzielnego podjęcia decyzji o leczeniu, łącznie z opcją odmowy terapii. Autonomia obu podmiotów może ze sobą kolidować. Dlatego rolą prawa jest uchwycenie równowagi między prawami i obowiązkami tych stron, co możliwe jest w samym procesie konstruowania ich kompetencji oraz uprawnień a także przez wprowadzenie klauzul limitacyjnych. Ograniczenia te stanowią odzwierciedlenie klasycznych przesłanek, przede wszystkim w postaci konieczności ochrony praw innych osób oraz zdrowia publicznego. Analiza pozycji pacjenta i lekarza w międzynarodowym prawie biomedycznym prowadzi do kilku wniosków, z czego podkreślić należy dwa najistotniejsze. Po pierwsze międzynarodowe prawo biomedyczne kształtuje się jako gałąź prawa międzynarodowego publicznego, stanowiąc element tego systemu, co oznacza, że funkcjonuje ono jako część całości o określonych zasadach i normach. Drugim zaś aspektem jest wzrost znaczenia uprawnień pacjenta i równocześnie obowiązków lekarza nie tylko w prawie wewnętrznym państw, ale również na poziomie międzynarodowym, z uwzględnieniem przyjętej już i działającej konstrukcji praw człowieka w kierunku szacunku dla godności, integralności i tożsamości jednostki w zderzeniu z coraz bardziej zaawansowaną i nowoczesną biologią, biotechnologią i medycyną. Ta tendencja wyraźnie wyartykułowana została w Konwencji o ochronie praw człowieka i godności istoty ludzkiej wobec zastosowań biologii i medycyny oraz bardzo bogatym soft law tworzonym głównie przez WHO, UNESCO i Radę Europy oraz profesjonalne organizacje lekarskie.

do wykorzystania

Odpowiedzialność administracji publicznej. Struktura odpowiedzialności z perspektywy determinantów prawnych

Odpowiedzialność administracji publicznej. Struktura odpowiedzialności z perspektywy determinantów prawnychPodstawowym celem niniejszej rozprawy jest zbadanie prawnego zagadnienia odpowiedzialności administracji publicznej w ujęciu heurystycznym. O ile w doktrynie prawniczej problematyka odpowiedzialności administracji jako elementu treści normy prawnej jest przedmiotem licznych i wyczerpujących studiów, to odpowiedzialność w znaczeniu heurystycznym jako „pojęcie-narzędzie poznania”, usytuowane poza tekstem prawnym, które opisuje i ocenia regulacje prawa publicznego, nie doczekało się stosownego opracowania monograficznego. Chodzi zatem o podejście holistyczne i prospektywne, nakierowane na poszukiwanie ponadczasowych prawideł odpowiedzialności administracji za realizację dobra wspólnego w obliczu konieczności kooperacji i koordynacji między szerokim układem podmiotów. Układ ten obrazuje struktura odpowiedzialności zasadzająca się na prawnych relacjach: podmiot – przedmiot – mocodawca – trybunał – kryteria – adresat odpowiedzialności. Należy podkreślić, że tak rozumiane podejście holistyczne stanowi jedynie uzupełnienie zagadnienia odpowiedzialności indywidualnej w administracji zapisanej w normach prawa powszechnie obowiązującego.

Szkoła publiczna jako zdecentralizowany podmiot administracji publicznej. Studium administracyjnoprawne

Finansowo-prawne instrumenty kształtowania niepodatkowych dochodów własnych gmin o charakterze publicznoprawnymSzkoła publiczna jako podmiot administracji publicznej to jedna z najważniejszych jednostek organizacyjnych administracji publicznej, nieustannie ewoluująca i wewnętrznie zróżnicowana. Jej powszechność i obecność w strukturach administracji publicznej jest celem ustalenia konstrukcji prawnej szkoły publicznej jako zdecentralizowanego podmiotu administracji publicznej świadczącego usługi oświatowe. Ewolucja szkoły jako podstawowej instytucji administracji publicznej świadczącej usługi oświatowe na gruncie regulacji prawnych i przeobrażeń ustrojowych szkolnictwa, przyczynia się do nowego spojrzenia na współczesne uwarunkowania funkcjonowania szkolnictwa w państwie. Szkoła publiczna jako zakład administracyjny mieści się w kategorii zdecentralizowanych podmiotów pełniących funkcje z zakresu administracji publicznej. Służy ona wykonywaniu zadań publicznych w dziedzinie oświaty. Oświata to zadanie publiczne i społeczne dobro wspólne. Administracja świadcząca w sferze oświaty, wskazuje na wielość i zróżnicowanie zadań oświatowych oraz różnorodność podmiotów administrujących w wykonywaniu zadań oświatowych w systemie oświaty. Decentralizacja zarządzania strukturami państwa i decentralizacja oświaty samorządowej powoduje odpowiedzialność państwa i samorządu terytorialnego w zakresie sposobu wykonywanych zadań oświatowych i jakości świadczonych usług edukacyjnych. W samorządowym modelu oświaty, jednostka samorządu terytorialnego jako podstawowy podmiot zdecentralizowany w obrębie struktur w państwie na mocy prawa oświatowego nie musi się cechować samodzielnym wykonawstwem zadań oświatowych, może przekazać prowadzenie szkoły publicznej osobie prawnej niebędącej jednostką samorządu terytorialnego lub osobie fizycznej jako przykład prywatyzacji szkół publicznych.

Finansowo-prawne instrumenty kształtowania niepodatkowych dochodów własnych gmin o charakterze publicznoprawnym

Finansowo-prawne instrumenty kształtowania niepodatkowych dochodów własnych gmin o charakterze publicznoprawnymW monografii autor (na zasadzie katalogu negatywnego), dokonał selekcji i analizy prawnej wszystkich tych dochodów, które nie są zaliczone do grupy dochodów podatkowych, a jednocześnie (w ramach katalogu pozytywnego) ustalił, które spełniają kryteria uznania ich za dochody własne o charakterze publicznoprawnym. Impulsem do podjęcia analizy tej grupy dochodów był brak kompleksowych opracowań prawniczych dotyczących innych niż podatkowe, dochodów publicznych gmin. Tymczasem nawet wstępna analiza warstwy normatywnej z zakresu tych dochodów prowadzi do wniosku, iż są zróżnicowane, nie tylko ze względu na charakter prawny, ale również na niejednolitą i często niepełną regulację prawną, co stwarza warunki do dyskursu prawniczego. Zasadniczym zadaniem stało się więc poddanie kompleksowej analizie wybranej grupy dochodów, zarówno pod kątem konstrukcji normatywnej, miejsca w systemie dochodów jednostek samorządu terytorialnego, a przede wszystkim (co w ocenie autora wydaje się być szczególnie istotne), podjęto próbę oceny zakresu uprawnień przekazanych organom gmin, w celu kształtowaniu konstrukcji tych dochodów. Niemniej istotną płaszczyzną rozważań okazało się ustalanie istnienia i zidentyfikowanie, innych funkcji (poza fiskalną), pełnionych przez wskazane przedmiotowo dochody. Zakres podmiotowy prowadzonych badań objął dochody gmin, a to ze względu na miejsce gminy w strukturze samorządu terytorialnego, jak również (a może przede wszystkim), złożoność struktury dochodów własnych tej jednostki. Ponieważ gminy są podstawowymi jednostkami samorządu terytorialnego, o najdłuższej historii funkcjonowania, to w połączeniu z największym zróżnicowaniem ich dochodów, w naturalny sposób stworzyło to płaszczyznę do owocnych rozważań. Wewnętrzna struktura pracy została oparta na dwóch zasadniczych częściach rozważań, z których pierwsza została poświęcona zagadnieniom ogólnym, posiadającym walor systematyzujący i syntetyczny. Natomiast druga część pracy, poświęcona została wyodrębnionym w pierwszej części grupom dochodów składających się na niepodatkowe dochody własne o charakterze publicznym, zaś całość rozważań została zwieńczona zakończeniem zawierającym wnioski.

Zmiany w podatku od towarów i usług w latach 2017–2018

Zmiany w podatku od towarów i usług w latach 2017–2018Przedmiotem rozważań jest analiza dokonanych, wybranych zmian w podatku od towarów i usług, które zwykło się powszechnie nazywać „uszczelnianiem systemu podatkowego”.

Folia Iuridica Universitatis Wratislaviensis. 2018, vol. 7, no 1

Folia Iuridica Universitatis Wratislaviensis. 2018, vol. 7, no 1 Czasopismo naukowe „Folia Iuridica Universitatis Wratislaviensis” ukazuje się od 2012 roku (do numeru vol. 3 no. 2/2014 ukazywało się pod tytułem „Folia Iuridica Wratislaviensis” ISSN 2299-8322). Zakres tematyczny tekstów obejmuje szeroko rozumiane zagadnienia z zakresu prawa publicznego i prywatnego, a także z historii i teorii prawa.

Strona internetowa czasopisma
http://www.fiw.prawo.uni.wroc.pl/